نجارکلا
نجارکلا \ najjār-kolā \ ، از محلههای شهر لواسان، حدفاصل گلندوک و قاضیآباد.
این محله در شمال بلوار امام خمینی (ره)، در شرق رودخانۀ کُند، و در ارتفاع متوسط 720‘ 1متری از سطح دریا واقع است.
نجارکلا تا پیش از دهۀ 1350 ش وجود نداشت. در شمال نجارکلا محدودۀ محصوری بود که به آن «قلعه» میگفتند. این مکان، قلعۀ نظامی یا مسکونی نبود، اما چون با دیوار نسبتاً بلندی محصور شده بود، به آن نام خوانده می‌شد. در آن زمان، قاضیآباد جزو اراضی نجارکلا بود و یک یا دو خانۀ مسکونی داشت که به آن قلعۀ قاضیآباد میگفتند و بر گرد آن دیواری کشیده شده بود.
پس از شکلگیری اولیۀ لواسان به عنوان شهر و توسعۀ روزافزون آن، شخصی به نام دکتر مؤتمنی اراضی نجارکلا را خرید و آن را به نام دخترش نازنینکلا نامید؛ اما این نام تداول نیافت و همان اسم نجارکلا بر سر زبانها باقی ماند. در دوران رشد و توسعۀ نجارکلا توسط دکتر مؤتمنی، جمعیت آن به حدود 15 خانوار افزایش یافت و افراد مراسم دینی خود را در حسینیه و مسجد گلندوک برگزار میکردند. پساز دهۀ 1350 ش و به‌خصوص پساز سالهای پیروزی انقلاب اسلامی، نجارکلا مانند دیگر محلههای لواسان به سرعت رشد کرد و بر جمعیتش افزوده شد، بهگونهای که امروزه از پل لشکرک به لواسان که به آن توکمزرعه میگویند، تا باغ‌دره واقع در شمال محلۀ ناران، زمین خالی‌ای که در آن ساختمان احداث نکرده باشند، وجود ندارد.
اهالی نجارکلا و قاضیآباد درگذشته به کار کشاورزی و دامداری اشتغال داشتند. بخشی از زمینهای آنها با آب رودخانۀ کند آبیاری می‌شد و در آنها کشاورزی آبی رونق داشت، اما در بیشتر زمینهایی که در دامنۀ غربی کوه باغ‌دره و دامنههای جنوبی کوه کند واقع بود، کشاورزی به صورت دیم رایج بود. عمدۀ محصولات دیمی گندم و جو بود؛ اما کشت حبوباتی نظیر نخود، ماش و عدس که با خاک و آب‌وهوای آنجا سازگاری داشتند، نیز مورد توجه بود. امروزه نامهای نجارکلا و قاضیکلا برخلاف اسامی روستاهای حاشیۀ رودخانۀ جاجرود که فراموش شده‌اند، همچنان کاربرد عمومی دارند و بهعنوان بخشی از شهر لواسان پذیرفته شده‌اند.