آینده
آیَنْده، مجله‌ای به زبان فارسی که به کوشش دکتر محمود افشار در 1304 ش در تهران بنیاد نهاده شد. انتشار این مجله به دو دورۀ متمایز تقسیم می‌گردد:
1. دورۀ قدیم که مشتمل بر 4 دورۀ سالانه است و مدیریت آن را بنیادگذار مجله، محمود افشار، به عهده داشت. دورۀ اول و دوم آن پیاپی، هریک در 12 شماره منتشر گردید (1304-1305ش). دورۀ سوم پس از 17 سال، در پی دگرگونیهای سیاسی ایران بعد از شهریور 1320 ش، از مهر 1323 ش آغاز شد و پس از انتشار 16 شماره بار دیگر در 1324 ش متوقف گردید. دورۀ چهارم 14 سال بعد در مهر 1338 ش آغاز گشت و در اردیبهشت 1339 ش با انتشار تنها 6 شماره بار دیگر متوقف شد. در این دوره مجلۀ آینده بنا بر اظهار بنیادگذار آن، نشریه‌ای سیاسی و ادبی بود که ظاهراً می‌کوشید در انعکاس رویدادها و تحلیل آنها بیطرفی سیاسی را مراعات کند. مطالب مجله در این دوره به بخشهای سیاسی، اقتصادی، ادبی، تاریخی، حقوقی، فلسفی و شعر تقسیم می‌شد. کسانی چون ملک‌الشعرای بهار، محمدعلی تربیت، ذکاء‌الملک فروغی، رشید یاسمی، سعید نفیسی، علی‌اصغر حکمت و محمد قزوینی در آن مقاله می‌نوشتند. از نوآوریهای این دوره اختصاص بخشی از مطالب مجله به موضوعات مربوط به «زنان» است که در آن پژوهشهای تاریخی در باب نقش زنان و حقوق اجتماعی آنان دیده می‌شود (مقالات ادیب‌الممالک، رشید یاسمی، پورداوود).
2. دورۀ جدید که به مدیریت فرزند بنیادگذار آن، ایرج افشار، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در مهر 1358 ش آغاز شد. در این دوره، مجله به موضوعات ادبی، تاریخی و تحقیقی همچون ایرانشناسی، معرفی و نقد کتابهای تازه، نشر اسناد و مدارک تاریخی و ذکر فعالیتهای ایرانشناسی در سراسر جهان اختصاص یافته است. روش این نشریه به گفتۀ مدیران آن، تأکید بر وحدت ملی و حفظ و احیای سنتها و مواریث فرهنگی ایران است. دورۀ جدید به صورت فصلنامه یا هر 2 ماه یک بار(3 و گاهی 2 شماره در یک مجلد) منتشر می‌شود. آینده را می‌توان از قدیمی‌ترین نشریات ادبی و تاریخی ایران دانست.
مآخذ
افشار، ایرج، «تجدید انتشار مجلۀ آینده»، آینده، تهران، س 5، شم 1-3، 1358 ش؛ همو، «راه آینده»، آینده، تهران، س 6، شم 5-6، 1359 ش، صص 322-324؛ افشار، محمود، «پیش‌گفتار»، آینده، تهران، س 4، شم 1، 1338 ش، صص 11-23؛ همو، «دیباچۀ دورۀ سالانۀ دوم»، آینده، تهران، س 2، شم 1، 1305 ش، صص 3-6؛ همو، «مقدمۀ دورۀ سالانۀ سوم مجلۀ آینده»، آینده، تهران، س 3، شم 1، 1323ش، صص 3- 9.
بخش ادبیات