استاکاتو
اِستاکاتو \ [e]stākāto\ (در ایتالیایی: ستاکّاتو\ stākkāto\ ، به معنای ناپیوسته)، در موسیقی، اصطلاحی بیانگر شیوۀ نواختن نُت به گونهای کوتاه و جدا از نت بعدی که در نگارش، با نقطهای روی نت مشخص میشود؛ همچنین پاساژی که در آن، همۀ نتها جدا از هم، و نه پیوسته، نواخته شوند. این شیوه به پاساژ حالت ضربی میدهد. نمونۀ آن آغاز اِسکِرتسوی سمفونی شمارۀ 6 بتهوون در فا ماژور (سمفونی پاستورال؛ 1808م) است.