اسنابروک

اسنابروک \osnābrūk\، شهری در شمال غربی آلمان. این شهر در ایالت نیدِرزاکسِن (ساکس سُفلا)، کنار رود هازه و بین جنگل تویْتوبورگر و کوههای ویِن قرار دارد. 
اسنابروک در آغاز، سکونتگاهی ساکسُنی بود و امپراتور شارلمانْی در 785 م آن را مقر اسقف‌نشین کرد. سپس در 1171 م رسماً به‌عنوان شهر شناخته شد و به عضویت اتحادیۀ هانسایی درآمد. در آن زمان، این شهر به‌ویژه با پارچه‌های کتانی‌اش، معروف به پارچۀ «اُسنابورگ»، شناخته می‌شد. اسنابروک در 1543 م به ‌جنبش اصلاح دینی پیوست و از آن پس، شهری عمدتاً پرُتستان مانده است. به‌موجب یکی از بندهای پیمان صلح وِستفالی، که در 24 اکتبر 1648 در این شهر به امضا رسید و به جنگ 30 ‌ساله (1618- 1648 م) در اروپا پایان داد، ادارۀ اسقف‌‌نشین اسنابروک به‌تناوب در دست پرتستانها و کاتولیکها قرار می‌گرفت. در 1803م، اسقف‌نشین اسنابروک برچیده، و این شهر، به‌عنوان شهری غیرمذهبی، به حکومت هانوفِر واگذار شد؛ اما در 1858م، دوباره یک اسقف‌نشین کاتولیک رُمی در آن بنیاد نهاده شد. 
اسنابروک در جنگ جهانی دوم به‌سختی آسیب دیـد، اما شماری از ساختمانهای آن سالم ماندند، ازجمله کاخ اسقفی متعلق به سدۀ 17 م، تالار تاریخی شهر به سبک گوتیک (ساخته‌شده در 1487-1512 م)، که پیمان صلح وستفالی در آن به امضا رسید، و کلیسای سبک گوتیک مریم مقدس، متعلق به سده‌های 13 و 14 م. دیگر ساختمان قرون وسطایی مهم اسنابروک کلیسای جامع این شهر، به سبک رُمانِسک، متعلق به سدۀ 13 م است. خانه‌هایی از سده‌های 13 تا 19 م نیز در این شهر برجا مانده است. دانشگاه اسنابروک در 1973 م بنیاد نهاده شد. این شهر دارای باغ‌وحش، باغ گیاه‌شناسی و یک موزه است. پیرامون شهر چندین دژ خندق‌دار و نیز چشمه‌های آب معدنی وجود دارد. 
اسنابروک امروزی شهری صنعتی و پیوستگاه مهم راههای آهن است. این شهر با بهره‌گیری از منابع آهن و زغال‌سنگ ناحیه، محصولات صنعتی متنوعی تولید می‌کند، ازجمله خودرو و قطعات آن، کابلهای فولادی، تجهیزات راه‌آهن، مواد شیمیایی، پارچه و کاغذ. اسنابروک همچنین دارای صنایع فراوری مس و فراوری مواد غذایی است. 
جمع‍ (برآورد 2011م): ح 500‘164 تن. 

مآخذ

Americana, 2006; Britannica, 2008; Encarta, 2008; Meyer.