الوجيزة فى علم الرجال (کتاب)

مؤلف

محمدباقر بن محمدتقى بن مقصودعلى مجلسى (1037/1038- 1110/1111 ق)، مشهور به علامه مجلسى و مجلسى ثانى، فقیه، محدث، متکلم و شاعر متخلص به مشتاق، شیخ‎الاسلام اصفهان و از دانشمندان بزرگ اواخر حکومت صفوی است. پدر او مولی محمدتقی (مجلسی بزرگ) یکی از مفاخر و بزرگان و اعلام شیعه بود. کتاب بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار( ع) او، گسترده‌ترین کتاب حدیثی شیعه است که در طول چهل سال تدوین شده است. از دیگر آثار ایشان، حلية المتقين و زاد المعاد را می توان نام برد. از جمله اساتید ایشان، محمدتقی مجلسی ، ملا صالح مازندرانی، فیض کاشانی ، سید علی خان مدنی ، ملا خلیل قزوینی ذکر شده است.

معرفى اجمالى كتاب

علامه مجلسى، در این كتاب روات را به ترتیب حروف الفبا نقل كرده است. وى در رجال طریق خاصى دارد؛ مثلاً وى اشخاصى را در وجیزه از مجاهل شمرده است؛ اما در آخر مى فرماید. هر كسى كه در طریق مرحوم صدوق واقع گردیده است، او ممدوح است كه این نشان دهنده اعتماد مجلسى به مرحوم شیخ صدوق رحمه الله است.

وضعیت نشر

این اثر به كوشش منشورات مؤسسة الاعلمى در بیروت لبنان به سال 1415 ق چاپ و منتشر شده است.

منابع

محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.

متن کتاب الوجيزة في الرجال

الوجيزة في الرجال