ثار

«ثار»: خونخواهى، خون، قیام براى خونخواهى، «طلب ثار».

امام باقر علیه السلام ضمن بیان این که ‌حسین بن على و ما اهل بیت، همان مظلومى هستیم که در قرآن آمده است: «و من قُتِل‌ مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا»، فرمود: «القائم منا اذا قام طلب بثار الحسین...».

نامگذارى امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به ‌«منتقم‌» نیز به خاطر همین قیام براى ‌خونخواهى است. در زیارت عاشورا هم این آرزو در دعا آمده است: «ان یرزقنى طلب ثارک مع امام منصور... و أن یرزقنى ‌طلب ثارى (ثارکم) مع امام هدى ظاهر...» و در دعاى ندبه، از اوصاف حضرت مهدى علیه السلام خونخواهى سیدالشهدا بیان شده است: «این‌الطالب بدم المقتول بکربلا».

فرهنگ خونخواهى در میان همه اقوام از جمله عرب ها بوده است. نسبت به شهید کربلا هم که خون عزیزش بر زمین ریخت، در سال هاى بعد کسانى به خونخواهى برخاستند، از جمله نهضت توابین به رهبرى سلیمان بن صرد خزاعى و نیز قیام مختار در کوفه به انگیزه ‌«طلب ثار» بوده و شعارشان نیز در این نهضت‌ «یا لثارات الحسین» بوده است.

شعار یاران‌ حضرت مهدى نیز چنین خواهد بود (شعارهم: یا لثارات الحسین). بالاتر از همه آن که خود خداوند، خونخواه حسین علیه السلام است.

آن گونه که مى‌گوییم: «اشهد ان الله تعالى الطالب ‌بثارک‌». همه قیام‌کنندگان بر ضد جباران که الهام از عاشورا مى‌گیرند، خونخواهان ‌«ثار الله» هستند.

پانویس

منابع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.