حجاب شیرازی
حجاب شیرازی، فتحعلی
قرن: ۱۳ (وف ۱۲۶۹ ق)
خطاط، مُذَهِّب و شاعر، متخلص به «حجاب». وى شاگرد وصال شیرازى بود. در سال ۱۲۶۶ ق با پسران وصال به هندوستان رفت و دو سال بعد به شیراز بازگشت. حجاب انواع نستعلیق را از شش دانگ تا غبار استوار و عالى مىنوشت و در سرودن شعر نیز مهارت داشت. صاحب «حدیقة الشعراء» آورده: «... در رسوم شاعرى هم بین الاقران ممتاز بود. دیوانش قریب شش هزار بیت است...».
حجاب شیرازی در شیراز درگذشت و در بقعهى شاهچراغ دفن شد.
از آثار او: یک نسخه شش دفتر «مثنوى مولانا» به قلم کتابت خفى عالى، با رقم: «تمت الکتاب... کتبه فتح على الشیرازى المتخلص به حجاب، سنهى ۱۲۶۳»؛ یک نسخه «لوایح» جامى به قلم نیم دو دانگ خوش، با رقم: «...اقل الکتاب فتح على الشیرازى متخلص به حجاب تحریر نمود...»؛ یک نسخه «تاریخ معجم» به قلم نیم دودانگ خوش، با رقم: «...اقل الکتاب فتح على الحجاب، گردید» و چند قطعهى دیگر که در احوال و آثار خوشنویسان» به آنها اشاره شده است. از خطوط تذهیبى وى اثر رقمدارى دیده نشده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۲، ص۲۵۲.