سنگابخانه
محلى كه يك يا چند ظرف بزرگ سنگى براى نوشيدن آب سرد، در ايام عزادارى سیدالشهداء علیه السلام در آن نهاده مى‌شد و سقاها، آماده آب دادن به عزاداران و هيئت هاى سينه زنى بودند.
معمولا در محوطه‌اى بود كه روى آن چادر مى‌زدند و اطرافش را با پارچه سياه و كتيبه‌هاى مخصوص و عكس و شمايل مى‌پوشاندند و در آنجا نگهبان و شبخواب مى‌گذاشتند. سنگاب، ظرف سنگى بزرگى بود كه مقدار زيادى آب مى‌گرفت و از يك پاره‌سنگ تراشيده مى‌شد و در مسجدها و تكايا براى آشاميدن يا وضو گرفتن مى‌گذاشتند.
دهخدا مى‌نويسد: «ظرف بزرگ از سنگ تراشيده كه يك كر و بيشتر آب گيرد و در مساجد و امامزاده‌ها نهند».
پانویس
- ↑ لغت نامه، دهخدا.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||