شریعه

«شریعه» در لغت، به معناى راهى است که به آب رود یا دریا منتهى مى‌شود. آبشخور، جاى ‌برداشتن آب از رودخانه، نهر کوچکتر که آب رود، از آن طریق بر دشت مسلط مى‌شود.

لغات دیگر این اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، ورد، مورد، آبخور، آبشخور، شریعه فرات.

در روز عاشورا، عباس بن على‌ علیه السلام براى آب آوردن‌ از فرات به شریعه رفت. در حاشیه رودخانه فرات، منطقه نخلستانى بود. در همان شریعه‌ بود که دشمن در پشت نخل کمین کرده، دست راست او را از کار انداختند و در همان مسیر به‌ شهادت رسید و همانجا نیز دفن شد.

پانویس

منابع

• جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.