زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ابن‌جلا ابوالحسن احمد بن یوسف جعفی قصبانی





ابوالحسن (ابوحسین) احمد بن یوسف بن یعقوب جعفی قصبانی ابن جلا (زنده در ۲۷۱ هـ) از محدثان در قرن سوم هجری قمری بود. برخی احتمال داده‌اند او همان احمد بن یوسف است که شیخ طوسی در شمار اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) آورده است.


۱ - دیدگاه علمای رجال



درباره این ابوالحسن (ابوحسین) احمد بن یوسف بن یعقوب جعفی قصبانی ابن جلا، شرح حال مستقلی در منابع وجود ندارد.

۱.۱ - نعمانی


نعمانی در کتاب الغیبه روایات زیادی را به سند احمد بن محمد بن سعید (ابن‌عقده) از ابوالحسن جعفی از اسماعیل بن مهران نقل می‌کند که در برخی موارد ابن‌عقده تصریح می‌کند که جعفی از کتابش برایم روایت کرد.

۱.۲ - نجاشی


نجاشی نیز در چند مورد به واسطه ابن‌عقده از کتاب جعفی خبر داده و از تالیف او با دو عنوان کتاب و اصل یاد می‌کند. با توجه به اینکه بیشترین روایات جعفی مربوط به ظهور امام دوازدهم (علیه‌السّلام) می‌باشد، به نظر می‌رسد که وی صاحب کتابی در موضوع غیبت یا ملاحم بوده است، چنان که استاد وی، ابن‌مهران نیز کتاب الملاحم دارد.
[۶] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۱.

نجاشی در یک مورد تحمل حدیث ابن‌عقده از جعفی را به سال ۲۷۱ هـ و در مورد دیگر به سال ۲۰۹ هـ دانسته، اما با توجه به حیات ابن‌عقده (۲۴۹-۳۳۳ هـ) باید گفت که سال ۲۰۹ هـ قطعاً اشتباه، و احتمالا سال ۲۷۹ هـ بوده است.

۱.۳ - آیت‌الله خویی


مرحوم خوئی احتمال داده وی همان احمد بن یوسف باشد که شیخ طوسی در شمار اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) آورده و او را توثیق نموده است، گرچه پذیرش این مطلب با توجه به سال ۲۷۱ هـ قدری مشکل می‌نماید، مگر اینکه جعفی را از معمّرین بدانیم.

۲ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۰] زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، ج۱، ص۱۹۸.
[۱۵] نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۵۱۶.
[۱۶] اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۲، ص۶۹۷.


۳ - پانویس


 
۱. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۶۲- ۲۶۳.    
۲. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۶۹.    
۳. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴.    
۴. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۲۵.    
۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۲۳.    
۶. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۱.
۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱.    
۸. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۲۷.    
۹. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۶۲.    
۱۰. زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، ج۱، ص۱۹۸.
۱۱. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۲، ص۲۲۹.    
۱۲. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۳۷.    
۱۳. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۸، ص۲۶۷.    
۱۴. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۲۱۵.    
۱۵. نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۵۱۶.
۱۶. اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۲، ص۶۹۷.
۱۷. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۱، ص۶۸۳.    
۱۸. طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۷۹.    


۴ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۲۷، برگرفته از مقاله «احمد جعفی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.