زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابودلف






اَبودُلَف، مسعود بن مُهَلهِل (مهلل) خزرجی (متوفای ۳۹۰ق)، معروف به اَبودُلَف، ادیب، جهانگرد و شاعر عرب در قرن چهارم قمری بود که به دربار نصر بن احمد سامانی، امير بخارا راه یافت. او سرانجام به سال ۳۹۰ق درگذشت.


۱ - معرفی اجمالی



اَبودُلَف، مسعود بن مُهَلهِل (یا مهلل) خزرجی ینبوعی، به «ینبع النحل» ناحیه‌ای وسیع در شمال غرب مدینه با دهکده‌ها و چشمه‌هایی جاری، منسوب است. ابودلف؛ جهانگرد، شاعر و ادیبی بود که طبعی لطیف داشت. او با اشعارش پادشاهان را ستود و هم‌نشین امیران و وزیران شد. از چین، هند، فارس، ارمنستان، آذربایجان، طبرستان و سرزمین‌های کردنشین دیدن و مشاهداتش را با دقت بسیاری تدوین کرد؛ به گونه‌ای که مستشرقان را به حیرت واداشت. همین دقت نظر، او را از جغرافی‌دانان طراز اول قرار داد. وی از جهانگردان مشهور قرن چهارم هجری است که دو رساله تألیف کرد؛ در یکی، به شرح خاطرات سفرش به چین و در دیگری، به سیاحتش در آسیای میانه پرداخته است. سال های آخر عمرش را ـ و هنگامی که بخارا پذیرای ادیبان و شاعران و دانشمندان بود ـ در خدمت امیر سامانی نصر بن احمد گذراند.
[۱] کراچکوفسکی، ایگناتی یولیانوویچ، تاریخ الادب الجغرافی، ج۱، ص۱۸۸.
[۲] کراچکوفسکی، ایگناتی یولیانوویچ، تاریخ الادب الجغرافی، ج۱، ص۱۸۹.
[۳] عبدالرحمن، حمیده، اعلام الجغرافیین العرب، ص۲۳۴.
[۵] الفکر الجغرافی فی التراث الاسلامی، ص۶۶.


۲ - پانویس


 
۱. کراچکوفسکی، ایگناتی یولیانوویچ، تاریخ الادب الجغرافی، ج۱، ص۱۸۸.
۲. کراچکوفسکی، ایگناتی یولیانوویچ، تاریخ الادب الجغرافی، ج۱، ص۱۸۹.
۳. عبدالرحمن، حمیده، اعلام الجغرافیین العرب، ص۲۳۴.
۴. ثعالبی، عبدالملک بن محمد، یتیمة الدهر، ج۳، ص۴۱۳.    
۵. الفکر الجغرافی فی التراث الاسلامی، ص۶۶.


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۳۴۵.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.