زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

ابومنذر زهیر بن محمد خرقی





ابومنذر زهیر بن محمد تمیمی عنبری خراسانی خرقی (م ۱۶۲ هـ)، از اصحاب و راویان امام صادق (علیه‌السّلام) و از محدثان شیعه در قرن دوم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابومنذر زهیر بن محمد تمیمی عنبری خراسانی خرقی، منسوب به خرق، از روستاهای مرو بود. برخی او را به هرات و نیشابور نیز نسبت داده‌اند. وی در شام و سپس در حجاز، سکونت داشت.
ابومنذر از اصحاب و یاران امام صادق (علیه‌السّلام) بوده و از آن حضرت
[۷] صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۴۹.
و افرادی مانند عبدالله بن ابی‌بکر بن حزم، زید بن اسلم و موسی بن وردان روایت نموده است.
راویانی نیز همچون ابن‌عیاش قطان، حماد بن عیسی و ابوداود طیالسی از جمله کسانی‌اند که از او بهره برده‌اند.
[۱۲] صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۴۹.

برخی او را در نقل حدیث فردی مورد اعتماد، و برخی نیز احادیثش را قوی ندانسته‌اند.

۲ - مذهب



عبدالله مامقانی او را به ظاهر امامی‌مذهب دانسته، چنان‌که شیخ طوسی نیز وی را در زمره افراد شیعه آورده است.

۳ - آثار



کتاب الفضائل و کتاب الاشربه از آثار ابومنذر است.

۴ - تاریخ وفات



سرانجام ابومنذر در سال ۱۶۲ هـ درگذشت.

۵ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۵] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۵۱.
[۲۶] عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۲۶۴.
[۲۷] زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، ج۲، ص۸۰۱.


۶ - پانویس


 
۱. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۲، ص۳۶۰.    
۲. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۸، ص۱۸۷.    
۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۰، ص۱۹۵.    
۴. ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۶، ص۳۳۷.    
۵. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۲۰۱.    
۶. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۷، ص۷۲.    
۷. صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۴۹.
۸. بخاری، اسماعیل بن ابراهیم، التاریخ الکبیر، ج۳، ص۴۲۷.    
۹. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۷۵.    
۱۰. تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۲۶۹.    
۱۱. بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۱، ص۴۶۵.    
۱۲. صفی‌الدين خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهيب تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۴۹.
۱۳. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۰، ص۱۹۶.    
۱۴. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۴، ص۱۵۳.    
۱۵. عجلی، احمد بن عبدالله، تاریخ الثقات، ص۱۶۶.    
۱۶. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۸، ص۳۲۵.    
۱۷. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۷۵.    
۱۸. طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۷۵.    
۱۹. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۳۴.    
۲۰. قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۳، ص۶۴.    
۲۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۰، ص۱۹۷.    
۲۲. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۸۵.    
۲۳. سهمی، حمزة بن یوسف، تاریخ جرجان، ص۴۸۴.    
۲۴. ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۱، ص۵۸۹.    
۲۵. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۵۱.
۲۶. عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۲۶۴.
۲۷. زنجانی، موسی، الجامع فی الرجال، ج۲، ص۸۰۱.


۷ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۴۶، برگرفته از مقاله «ابومنذر زهیر بن محمد تمیمی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.