اجتهاد در اصول فقهاجتهاد در اصول فقه به ملکه - یا عملیاتِ - استنباط منابع معتبر احکام فقهی اطلاق می‌شود و در اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - تعریفاجتهاد در اصول فقه، به معنای اجتهادی است که برای شناخت دلیل و حجت در فقه به کار می‌رود و به واسطه آن، شخص در علم اصول فقه ، صاحب نظر می‌گردد. مبانی اصولی شخص در استنباطات فقهی او مؤثر است؛ از این رو به کسی که در علم اصول فقه مجتهد بوده، اما در علم فقه به اجتهاد نرسیده است، مجتهد اصطلاحی گفته نمی‌شود؛ بنابراین، این اجتهاد، اگر به نفسه لحاظ شود، مقابل اجتهاد در فروع است (اجتهاد اصطلاحی)، اما اگر به عنوان مقدمه اجتهاد در فروعات فقهی ، به آن نظر شود، داخل در اجتهاد مطلق است. [۱]
، ادوار اجتهاد، جناتی، محمد ابراهیم ، ص (۳۱-۳۰).
[۲]
قوانین الاصول، میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن،ج۲، ص۱۰۲.
۲ - عناوین مرتبطاجتهاد در اصول عقاید ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص برگرفته از مقاله «اجتهاد در اصول فقه». |