زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

احتضار (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «احتضار» است.


۱ - معنای احتضار



احتضار برگرفته از مادّه «حضر» و به معناى آشكار شدن علايم مرگ، حالت جان‌كندن، و واپسين دم زندگى است.
[۲] لغت‌نامه دهخدا.
[۳] فرهنگ فارسى معين.
نامگذارى اين حالت به احتضار از آن جهت است كه ملائکه موكّل شده بر او و بستگان و مرگ در نزد او حضور يافته‌اند.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از عبارتهاى «جاء أحدهم الموت»، «حضر أحدكم الموت»، «كلّا إذا بلغت التراقى»، «كلّا إذا بلغت الحلقوم»، «المغشى عليه من الموت»، «غمرات الموت»، «إذ يتوفّى»، «إذ فزعوا» و ... استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار احتضار (قرآن)، احتضار افترازنندگان (قرآن)، احتضار انسان (قرآن)، احتضار صاحبان نفس مطمئنه (قرآن)، احتضار ظالمان (قرآن)، احتضار فرعون (قرآن)، احتضار کافران (قرآن)، احتضار گناه‌کاران (قرآن)، احتضار مدعیان نبوت (قرآن)، احتضار مرتدان (قرآن)، احتضار مشرکان (قرآن)، احتضار مؤمنان (قرآن)، احتضار یعقوب (قرآن)، احکام احتضار (قرآن)، ایمان در حال احتضار (قرآن)، توبه در حال احتضار (قرآن)، سختی احتضار (قرآن)، محتضر (قرآن)، نشانه‌های احتضار (قرآن).

۳ - پانویس


۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۹۹، «حضر».    
۲. لغت‌نامه دهخدا.
۳. فرهنگ فارسى معين.
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج ۳، ص ۲۷۲.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۳۴۹، برگرفته از مقاله «احتضار».    


رده‌های این صفحه : احتضار | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.