ادیبادیب، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از الفاظ مدح راوی می‌باشد. ۱ - اقسام الفاظ مدحدانشمندان علوم حدیث الفاظ مدح را به سه دسته تقسیم کرده‌اند: دسته اول الفاظی هستند که در قوت سند دخالت دارد؛ دسته دوم الفاظی می‌باشند که در قوت متن دخالت دارند؛ دسته سوم الفاظی هستند که مفید هیچ یک از آن دو نیستند. ۲ - معنای ادیبدر مورد این که مراد از ادیب چیست و این که از کدام دسته به حساب می‌آید اختلاف دارند: ۱- اگر منظور تادّب به آداب شرعی باشد سخن وجیهی است که آن را از دسته اول بدانیم که در قوت سند دخالت دارند. شاید بتوان گفت که مشعر به وثاقت است؛ ۲- اگر منظور عالم به نحو باشد در این که از کدام دسته است، گفته‌اند: لااقل در قوت متن دخالت دارد، و احتمال دارد که در قوت سند نیز دخالت داشته باشد. برخی هم گفته‌اند: "ادیب" فقط دلالت بر فضیلت در علم نحو دارد اما نه دلالت بر قبول روایت دارد و نه مفید حسن و قوت آن است. [۲]
بهبهانی، وحید، فوائد الحائریه، ص۲۴.
۳ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال. • بهبهانی، وحید، فوائد الحائریه. • مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه. • مازندرانی، محمد بن اسماعیل، منتهی المقال. • صدر، سیدحسن، نهایة الدرایه. ۴ - پانویس
۵ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «ادیب»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۲۰. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی | الفاظ مدح راوی
|