ارزش حسنه (قرآن)بنا به آیات قرآن، حسنه برتر از سیئه است. ۱ - حسنه در برابر سیئهنيكى در برابر بدى ديگران، خصلتى نيكو: ۱. «... إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ وَ الَّذِينَ ... • وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ ...؛... جز این نیست كه تنها صاحبان خرد متذكر مى شوند.و كسانى كه ... و با كار نیك خود گناهان را (یا با برخورد نیك خود بدرفتارى دیگران را) دور مى سازند....» ۲. «أُولئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ بِما صَبَرُوا وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ ...؛آنهایند كه مزدشان به خاطر آنكه (بر ایمان و عمل به دو کتاب آسمانی) صبر كردند، دو بار به آنها داده مى‌شود، و با نیكى (در گفتار و كردار) بدى و آزار (مردم) را دور مى‌سازند....» ۲ - برتری حسنه بر سیئهبرترى روشن و قطعى حسنه بر سیّئه: «وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ...؛و هرگز امر نیك (از اعتقاد و كردار و گفتار) با امر بد یكسان نیست....» ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۵۹۷، برگرفته از مقاله «ارزش حسنه». رده‌های این صفحه : حسنه | موضوعات قرآنی
|