استهزاهای امت‌ها (قرآن)در طول تاریخ هر پیامبری که بر امتی مبعوث شد مورد استهزا و تمسخر آنها قرار گرفت، و این شیوه رایج میان امت‌ها میان امت ها بود. ۱ - استهزای انبیا شیوه امتهااستهزای انبیای الهی، شیوه رایج میان امت‌های پیشین: ولقد استهزئ برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزءون. « (با اين حال، نگران نباش!) جمعى از پیامبران پيش از تو را استهزا كردند امّا سرانجام، آنچه را مسخره مى كردند، دامانشان را مى گرفت (و عذاب الهی بر آنها فرود آمد).» ولقد استهزئ برسل من قبلک فاملیت للذین کفروا ثم اخذتهم فکیف کان عقاب. « (تنها تو را استهزا نكردند،) پيامبران پيش از تو را نيز مورد استهزا قرار دادند من به کافران مهلت دادم سپس آنها را گرفتم ديدى مجازات من چگونه بود؟» ولقد ارسلنا من قبلک فی شیع الاولین وما یاتیهم من رسول الا کانوا به یستهزءون. «ما پيش از تو (نيز) پيامبرانى در ميان امّتهاى نخستين فرستاديم. هيچ پيامبرى به سراغ آنها نمى آمد مگر اينكه او را مسخره مى كردند.» ولقد استهزئ برسل من قبلک فحاق بالذین سخروا منهم ما کانوا به یستهزءون. « (اگر تو را استهزا كنند نگران نباش،) پيامبران پيش از تو را (نيز) استهزا كردند امّا سرانجام، آنچه را استهزا مى كردند دامان مسخره كنندگان را گرفت (و مجازات الهی آنها را در هم كوبيد)» یـحسرة علی العباد ما یاتیهم من رسول الا کانوا به یستهزءون الم یروا کم اهلکنا قبلهم من القرون انهم الیهم لایرجعون. «افسوس بر اين بندگان كه هيچ پيامبرى براى هدایت آنان نيامد مگر اينكه او را استهزا مى كردند! آيا نديدند چقدر از اقوام پيش از آنان را (بخاطر گناهانشان) هلاک كرديم، آنها هرگز به سوى ايشان بازنمى گردند (و زنده نمى شوند)!» افلم یسیروا فی الارض فینظروا کیف کان عـقبة الذین من قبلهم کانوا اکثر منهم واشد قوة وءاثارا فی الارض فما اغنی عنهم ما کانوا یکسبون فلما جاءتهم رسلهم بالبینـت فرحوا بما عندهم من العلم وحاق بهم ما کانوا به یستهزءون. «آيا روى زمین سير نكردند تا ببينند عاقبت كسانى كه پيش از آنها بودند چه شد؟! همانها كه نفراتشان از اينها بيشتر، و نيرو و آثارشان در زمين فزونتر بود امّا هرگز آنچه را به دست مى آوردند نتوانست آنها را بى نياز سازد (و عذاب الهى را از آنان دور كند)! هنگامى كه رسولانشان دلايل روشنى براى آنان آوردند، به دانشى كه خود داشتند خوشحال بودند (و غير آن را هيچ مى شمردند) ولى آنچه را (از عذاب) به تمسخر مى گرفتند آنان را فراگرفت!» وکم ارسلنا من نبی فی الاولین وما یاتیهم من نبی الا کانـوا به یستهزءون. «چه بسيار پيامبرانى كه (براى هدايت) در ميان اقوام پيشين فرستاديم ولى هيچ پيامبرى به سوى آنها نمى آمد مگر اينكه او را استهزا مى كردند» ۲ - استهزای نزول عذاب الهیاستهزای نزول عذاب الهی از سوی امت‌های پیشین: هل ینظرون الا ان تاتیهم الملـئکة او یاتی امر ربک کذلک فعل الذین من قبلهم وما ظـلمهم الله ولـکن کانوا انفسهم یظـلمون فاصابهم سیـات ما عملوا وحاق بهم ما کانوا به یستهزءون. «آيا آنها انتظارى جز اين دارند كه فرشتگان (قبض ارواح) به سراغشان بيايند، يا فرمان پروردگارت (براى مجازاتشان) فرا رسد (آن گاه توبه كنند؟! ولى توبه آنها در آن زمان بى اثر است! آرى،) كسانى كه پيش از ايشان بودند نيز چنين كردند! خداوند به آنها ستم نكرد ولى آنان به خويشتن ستم مى نمودند! و سرانجام بديهاى اعمالشان به آنها رسيد و آنچه را (از وعده‌هاى عذاب) استهزا مى كردند، بر آنان وارد شد.» فقد کذبوا فسیاتیهم انبـؤا ما کانوا به یستهزءون. «آنان تکذیب كردند امّا بزودى اخبار (کیفر) آنچه را استهزا مى كردند به آنان مى رسد!» ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۲۴۱، برگرفته از مقاله «استهزاهای امت‌ها». |