اطاعت از هدایت (قرآن)در این مقاله آیات قرآن مرتبط با اطاعت از هدایت معرفی می‌شوند. ۱ - آثار اطاعت از هدایتآثار اطاعت از هدایت عبارتند از: ۱.۱ - امنیت و آرامشپیروی از هدايت، موجب آرامش و امنیّت: ۱. «قُلنَا اهبِطوا مِنها جَميعًا فَامّا يَأتِيَنَّكُم مِنّى هُدًى فَمَن تَبِعَ هُداىَ فَلا خَوفٌ عَلَيهِم ولاهُم يَحزَنون؛گفتيم: همگى از آن، فرود آييد! ولى هرگاه هدايتى از طرف من براى شما آمد، كسانى كه از آن پيروى كنند، نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهگين مى‌شوند.» ۲. «فَأتياهُ فَقولا انّا رَسولا رَبّكَ فَارسِل مَعَنا بَنى اسرءيلَ ولاتُعَذّبهُم قَد جِئنكَ بِايَةٍ مِن رَبّكَ والسَّلمُ عَلى مَنِ اتَّبَعَ الهُدى؛به سراغ او برويد و بگوييد: ما فرستادگان پروردگار توييم؛ بنی‌اسرائیل را با ما بفرست؛ و آنان را شکنجه و آزار مكن؛ ما با نشانه و معجزه روشنى از سوى پروردگارت به سوى تو آمده‌ايم؛ و درود بر آن كس كه از هدايت پيروى كند!» ۱.۲ - رفع خوف و اندوهپيروى از هدايت الهى، موجب امنيّت و بر طرف شدن خوف و اندوه: «قُلنَا اهبِطوا مِنها جَميعًا فَامّا يَأتِيَنَّكُم مِنّى هُدًى فَمَن تَبِعَ هُداىَ فَلا خَوفٌ عَلَيهِم ولاهُم يَحزَنون؛گفتيم: همگى از آن، فرود آييد! ولى هرگاه هدايتى از طرف من براى شما آمد، كسانى كه از آن پيروى كنند، نه ترسى بر آنهاست، و نه اندوهگين مى‌شوند».» ۱.۳ - عدم گمراهی و خوشبختیپيروى از هدايت الهى، موجب گمراه نشدن و خوشبختی: «قالَ اهبِطا مِنها جَميعًا بَعضُكُم لِبَعضٍ عَدُوٌّ فَامّا يَأتِيَنَّكُم مِنّى هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُداىَ فَلا يَضِلُّ ولا يَشقى؛خداوند فرمود: همگى شما از بهشت خارج شويد، در حالى كه دشمن يكديگر خواهيد بود؛ ولى هرگاه هدايتى از سوى من به سراغ شما آيد، هركس از هدايت من پيروى كند، نه گمراه مى‌شود، و نه در رنج خواهد بود.» ۲ - دعوت به اطاعت از هدایتدعوت موسی و هارون عليهماالسلام از فرعون، براى پيروى از هدايت: «فَأتياهُ فَقولا انّا رَسولا رَبّكَ ... قَد جِئنكَ بِايَةٍ مِن رَبّكَ والسَّلمُ عَلى مَنِ اتَّبَعَ الهُدى؛به سراغ او برويد و بگوييد: ما فرستادگان پروردگار توييم؛ ... ما با نشانه و معجزه روشنى از سوى پروردگارت به سوى تو آمده‌ايم؛ و درود بر آن كس كه از هدايت پيروى كند!» ۳ - سفارش به اطاعت از هدایتپيروى از هدایت‌یافتگان، مورد سفارش خداوند: «اولكَ الَّذينَ هَدَى اللَّهُ فَبِهُدهُمُ اقتَدِهُ قُل لا اسَلُكُم عَلَيهِ اجرًا ان هُوَ الّا ذِكرى لِلعلَمين؛آنها كسانى هستند كه خداوند هدايتشان كرده؛ پس به هدايت آنان اقتدا كن؛ و بگو: (در برابر اين رسالت و تبليغ)، پاداشى از شما نمى‌طلبم؛ اين رسالت، چيزى جز يك يادآورى براى جهانيان نيست. (و اين وظيفه من است.)» مقصود از «اقتده» پيروى كردن است. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۳، ص۵۸، برگرفته از مقاله «اطاعت از هدایت». |