اطعام خدا (قرآن)منشأ اطعام خداوند به انسان‌ها خالقیت، ولایت و ربوبیت اوست. ۱ - خالقیت خداوندخالقیت و ولایت خداوند، منشا اطعام او به بندگان: ۱. «قل اغیر اللـه اتخذ ولیا فاطر السماوات والار ض وهو یطعم ولا یطعم قل انی امر ت ان اکون اول من اسلم ولا تکونن من المشر کین» «بگو: «آیا غیر خدا را ولی خود انتخاب کنم؟! (خدایی) که آفریننده آسمانها و زمین است؛ اوست که روزی می‌دهد، و از کسی روزی نمی‌گیرد.» بگو: «من مامورم که نخستین مسلمان باشم؛ و (خداوند به من دستور داده که) از مشرکان نباش! » ». ۲. «فانهم عدو لی الا ر ب العالمین» «همه آنها دشمن من هستند (و من دشمن آنها)، مگر پروردگار عالمیان! » «الذی خلقنی فهو یهدین» «همان کسی که مرا آفرید، و پیوسته راهنمائیم می‌کند، » «والذی هو یطعمنی ویسقین» «و کسی که مرا غذا می‌دهد و سیراب می‌نماید،» ۲ - ربوبیت خداوندربوبیت خداوند، منشا اطعام او به انسان‌ها: ۱. «فانهم عدو لی الا ر ب العالمین» «همه آنها دشمن من هستند (و من دشمن آنها)، مگر پروردگار عالمیان! » «الذی خلقنی فهو یهدین» «همان کسی که مرا آفرید، و پیوسته راهنمائیم می‌کند، » «والذی هو یطعمنی ویسقین» «و کسی که مرا غذا می‌دهد و سیراب می‌نماید،» ۲. «فلیعبدوا ر ب هـذا البیت» «پس (بشکرانه این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را عبادت کنند،» «الذی اطعمهم من جوع وآمنهم من خوف» «همان کس که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ترس و ناامنی ایمن ساخت.» ۳ - نفی مشیت خداوند به اطعاماطعام نکردن کافران به نیازمندان به بهانه عدم تعلق مشیت خداوند به اطعام آنان: «واذا قیل لهم انفقوا مما ر زقکم اللـه قال الذین کفر وا للذین آمنوا انطعم من لو یشاء اللـه اطعمه ان انتم الا فی ضلال مبین» «و هنگامی که به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزی کرده انفاق کنید!»، کافران به مؤمنان می‌گویند: «آیا ما کسی را اطعام کنیم که اگر خدا می‌خواست او را اطعام می‌کرد؟! (پس خدا خواسته است او گرسنه باشد)، شما فقط در گمراهی آشکارید»! » ۴ - اطعام خداوند به قریشاطعام خداوند به قریش و رهایی آنان از گرسنگی: «لایلاف قر یش» «(کیفر لشکر فیل سواران) بخاطر این بود که قریش (به این سرزمین مقدس) الفت گیرند (و زمینه ظهور پیامبر فراهم شود)! » «فلیعبدوا ر ب هـذا البیت» «پس (بشکرانه این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را عبادت کنند،» «الذی اطعمهم من جوع وآمنهم من خوف» «همان کس که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ترس و ناامنی ایمن ساخت.» ۵ - لزوم خداپرستی قریشلزوم خداپرستی قریش، به سبب رهایی از گرسنگی و اطعام از سوی خداوند: «فلیعبدوا ر ب هـذا البیت» «پس (بشکرانه این نعمت بزرگ) باید پروردگار این خانه را عبادت کنند،» «الذی اطعمهم من جوع وآمنهم من خوف» «همان کس که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ترس و ناامنی ایمن ساخت.» ۶ - پانویس
۷ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اطعام خدا». |