اطعام در خشکسالی (قرآن)خشکسالی جدّی‌ترین معضل فیزیکی برای کشاورزی در همهٔ جای دنیا است. برای مقابله با این پدیده بارور کردن ابرها روشی مؤثر ولی کوتاه‌مدت است. ۱ - ارزش اطعام در خشکسالیدر قرآن به ارزش فوق العاده اطعام، در زمان خشکسالی و قحطی اشاره شده است، آنجاکه می‌فرماید: «او اطعام فی یوم ذی مسغبه؛ يا در روز گرسنگى طعام‌دادن.» (مقصود از «سغب»، گرسنگی همراه با سختی است.) ۱.۱ - تفسیر آیه مذکورکلمه (مسغبه) به معناى گرسنگى و قحطى است، و کلمه (مقربه) به معناى قرابت نسبى است، و کلمه (متربه) از ماده (تراب) (خاک) گرفته شده و معنایش خاک‌نشینى از شدت فقر است. و معناى آیه این است که: انسان مورد بحث به هیچ عقبه‌اى قدم ننهاد، نه بنده‌اى آزاد کرد، و نه در روز قحطى طعامى داد، نه به یتیمى خویشاوند، و نه به مسکینى خاک نشین. ۲ - اطعام به یتیمان و مسکیناناطعام به یتیمان خویشاوند و مسکینان خاک نشین در زمان خشکسالی، کاری ارزشمند و پسندیده می‌باشد، همانطور که در قرآن می‌فرماید: «او اطعـم فی یوم ذی مسغبه• یتیمـا ذا مقربه•أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ؛ يا در روز گرسنگى طعام‌دادن•به يتيمى خويشاوند• يا بينوايى خاك‌نشين.» ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۵۴۲، برگرفته از مقاله «اطعام در خشکسالی». |