امر تأسیسیامر تاسیسی طلب مستقلی است که متضمن لزوم امتثال مستقل است. ۱ - تعریفتاسیس در لغت به معنای پی نهادن و ایجاد کردن است. امر تاسیسی، مقابل امر تاکیدی بوده و به معنای امری است که بر مطلوبی جدید دلالت نموده و امتثالی را مستقل از امتثال اوامر مشابه خود طلب می‌نماید؛ به بیان دیگر، در امر تاسیسی، آمر، خواسته‌ای جدید دارد، نه این که قصد او تاکید بر امر قبلی خود باشد. ۱.۱ - امر به امراز مواردی که در اصول، از تاسیسی یا تاکیدی بودن امر سخن به میان آمده است، مبحث « امر بعد امر » است که در تاسیسی یا تاکیدی بودن امر دوم تردید وجود دارد. ۱.۲ - مثالبرای مثال، اگر مولا دو بار بگوید: «صلّ» و دومی تاسیسی باشد، خواندن دو نماز بر مکلف واجب است، اما اگر دومی تاکید اولی باشد یک نماز بر او واجب می‌باشد. ۱.۳ - شک در تاکیدی یا تاسیسیبه هنگام شک در تاکیدی یا تاسیسی بودن، اصل اولی تاسیس است؛ یعنی مولا در امر دوم خواسته‌ای جدید و غیر از آن چه در امر اول طلب کرده، دارد. ۲ - عناوین مرتبطامر بعد امر؛ امر تاکیدی. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۵۳، برگرفته از مقاله «امر تاسیسی». رده‌های این صفحه : اوامر
|