امر غیر تبلیغیدستور به امر کردن مکلف به مکلف دیگر را امر غیر تیلیغی گویند. ۱ - تعریفامر غیر تبلیغی، از اقسام امر غیر مستقیم بوده و به امری گفته می‌شود که در آن، مامور اول، صرفاً رساننده امر مولا به مامور دوم نیست، بلکه وظیفه دارد از جانب خود، به طور مستقل امر مولا را متوجه مامور دوم نماید؛ به بیان دیگر، صدور امر از ناحیه مامور اول، مطلوب مولا است، چه به صورت طریقی و چه به صورت موضوعی. ۲ - امر به نماز در صبیانبرای مثال، در روایتی از امام باقر (علیه‌السّلام ) آمده است: «مُرُوا صبیانکم بالصلاة اذا کانوا بنی سبع سنین». در این حدیث، امام علیه‌السّلام به پدرها (مامور اول) امر کرده فرزندان هفت ساله خود (مامور دوم) را به خواندن نماز، امر نمایند. در این مثال، صدور امر از جانب پدران چه به صورت طریقی و چه به صورت موضوعی مطلوب مولا است و غرض فقط تبلیغ نیست. ۳ - نکتهبا توجه به این که امر غیر تبلیغی، به امر طریقی و امر موضوعی تقسیم می‌شود، به هنگام شک در طریقی یا موضوعی بودن آن، اصل اولی، طریقی بودن است. [۴]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۲، ص ۵۱۶- ۵۱۵.
۴ - عناوین مرتبطامر تبلیغی. ۵ - پانویس
۶ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۵۷، برگرفته از مقاله «امر غیر تبلیغی». رده‌های این صفحه : امر غیر مستقیم
|