امر موضوعیدستور به امر کردن مکلف به دیگران، با موضوعیت داشتن نفس امر کردن را امر موضوعی می‌گویند. ۱ - تعریفامر موضوعی، از اقسام امر غیر تبلیغی است. اگر غرض از امر به امر فقط صدور امر از مامور اول باشد، امر موضوعی نامیده می‌شود؛ به بیان دیگر، غرض مولا تنها به صدور امر تعلق گرفته و انجام ماموربه در خارج نزد مولا مطلوبیتی ندارد و امر کردن مامور اول موضوعیت دارد، مثل این که مولا به فرزندش امر می‌کند که به چیزی دستور دهد، با این قصد که او به امر کردن عادت کند؛ در چنین صورتی، انجام فعل توسط مامور دوم برای مولا هیچ مطلوبیتی ندارد و مطلوب مولا تنها صدور فرمان از جانب فرزند می‌باشد. بنابراین، در چنین جایی اگر مامور دوم به موضوعی بودن امر علم پیدا کند و دستور فرزند مولا را امتثال نکند، گناه کار نیست. [۳]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۲، ص۵۱۵.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۶۰، برگرفته از مقاله «امر موضوعی». رده‌های این صفحه : امر غیر تبلیغی
|