زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اهانت به مؤمنان (قرآن)





اهانت به مؤمنان از سوی منافقان صدر اسلام با سفیه خواندن آنان انجام گرفت.


۱ - سفیه خواندن مومنان



واذا قیل لهم ءامنوا کما ءامن الناس قالوا انؤمن کما ءامن السفهاء الا انهم هم السفهاء...(و هنگامی که به آنان گفته شود: «همانند (سایر) مردم ایمان بیاورید!» می‌گویند: «آیا همچون ابلهان ایمان بیاوریم؟!» بدانید اینها همان ابلهانند ولی نمی‌دانند!)
اهانت منافقان به مؤمنان با ذلیل و خوار خواندن آنان از آیات زیر استفاده می شود.
یقولون لـئن رجعنا الی المدینة لیخرجن الاعز منها الاذل...(آنها می‌گویند: «اگر به مدینه بازگردیم، عزیزان ذلیلان را بیرون می‌کنند!» در حالی که عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤمنان است؛ ولی منافقان نمی‌دانند!)

۲ - سفیه خواندن منافقان



اهانت منافقان به مؤمنان، درپی دارنده اهانت خداوند به آنان بود.
واذا قیل لهم ءامنوا کما ءامن الناس قالوا انؤمن کما ءامن السفهاء الا انهم هم السفهاء...

۳ - پانویس


 
۱. بقره/سوره۲، آیه۱۳.    
۲. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج‌۱، ص۸۷.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‌۱، ص۹۵.    
۴. منافقون/سوره۶۳، آیه۸.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‌۲۴، ص۱۶۲.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۱۳.    


۴ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵، ص۳۲۸، برگرفته از مقاله «اهانت به مؤمنان».    


رده‌های این صفحه : اهانت | ایمان | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.