تغیر مسیر یافته از - اهانتهای منافقان
زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

اهانت‌های منافقان (قرآن)





نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش‌- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری.
[۴] فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است‌ دراین مقاله آیات مرتبط با اهانت‌های منافقان معرفی می‌شوند.


۱ - اهانت به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله




۱.۱ - ذلیل خواندن پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله


برخورد توهین آميز منافقان با پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با ذليل‌تر خواندن آن حضرت:
يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَ‌ ...براساس شأن نزول، آيه مربوط به برخورد توهين‌آميز «عبد اللّه بن ابیّ» سركرده منافقان مدینه با پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است.

۱.۲ - نسبت خوش‌باوری به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله


اهانت منافقان به پيامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله با نسبت دادن خوش‌باوری به آن حضرت:
وَ مِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَ يَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ‌ ... براساس شأن نزول، آيه مزبور مربوط به اهانت منافقان به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است، با نسبت خوش‌باورى به حضرت.

۲ - اهانت به اهل ایمان



اهانت منافقان به اهل ایمان، با سفیه خواندن آنان:
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ما هُمْ بِمُؤْمِنِينَ‌ وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَما آمَنَ النَّاسُ قالُوا أَ نُؤْمِنُ كَما آمَنَ السُّفَهاءُ ...

۳ - اهانت به مؤمنان



اهانت منافقان به مؤمنان، با ذلیل و خوار خواندن آنان:
إِذا جاءَكَ الْمُنافِقُونَ قالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَ اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِينَ لَكاذِبُونَ‌ يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لكِنَّ الْمُنافِقِينَ لا يَعْلَمُونَ.

۴ - پانویس


 
۱. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج۵، ص ۱۷۷، «نفق».    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۵۰۲، «نفق».    
۳. فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج ۱، ص ۶۱۸، «نفقت».    
۴. فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
۵. نراقی، محمدمهدی، جامع السعادات، ج ۲، ص ۴۲۴.    
۶. منافقون/سوره۶۳، آیه۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص ۴۴۲.    
۸. ماوردی، علی بن محمد، النّکت و العیون، ج ۶، ص ۱۶.    
۹. توبه/سوره۹، آیه۶۱.    
۱۰. طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۲۴۷.    
۱۱. بقره/سوره۲، آیه۸.    
۱۲. بقره/سوره۲، آیه۱۳.    
۱۳. منافقون/سوره۶۳، آیه۱.    
۱۴. منافقون/سوره۶۳، آیه۵.    


۵ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۸۹، برگرفته از مقاله «اهانت‌های منافقان».    


رده‌های این صفحه : اهانت | موضوعات قرآنی | نفاق




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.