بسیطكلمه بسط در معنى پراكندن و كش دادن و گستردن است. ۱ - معنای اصطلاحیدر اصطلاح فیلسوفان بسيط چيزى است كه داراى اجزاء نباشد مانند وحدت و نقطه. بسيط به اين معنى لفظ سادهاى است كه جزء ندارد در مقابل مرکب است. ۲ - اقسام بسیطبسيط را اقسامى است: ۲.۱ - بسیط مطلقبسیط مطلق: چيزى كه اصلا داراى اجزاء نباشد. ۲.۲ - بسیط حقیقیبسیط حقیقی: چيزى است كه نتوان برايش صفات مختلف قابل انتزاع تشخيص داد مانند رنگهاى بسيط. ۲.۳ - بسیط عقلیبسیط عقلی: چيزى است كه عقلا مركب از اجزاء نباشد. مانند اجناس عالى. ۲.۴ - بسیط خارجیبسيط خارجى: چيزى است كه در خارج مركب از اجزاء نباشد مانند عقول مفارق و نفوس. ۲.۵ - بسیط عرفیبسیط عرفی: چيزى است كه مركب از اجسام مختلف الطبائع نباشد. ۲.۶ - بسیط شیئیبسیط شیئی: چيزى است كه اجزاء آن كمتر از اجزاء چيز ديگر باشد. مانند ابزارهاى ساده و ماشين آلات. ۳ - منابعخاتمی،احمد،فرهنگ علم کلام،ص۷۸ |