بطل (مفردات‌نهج‌البلاغه)بَطَل (بر وزن شَرَف و سکون لام) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای شجاع، پهلوان و دلیر می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد خودش این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبَطَل (بر وزن شَرَف و سکون لام) به معنای شجاع و پهلوان، آمده است. علت این اسم‌گذاری آن است که هر کس با او پنجه در پنجه افتد، حیاتش و زندگی‌اش باطل شده و از بین می‌رود؛ و یا به‌علت آن‌که عظائم امور با او باطل و حلّ می‌شود. ۲ - کاربردهاآن حضرت (صلوات‌الله‌علیه) درباره خودش می‌فرماید: «و لقد واسیته بنفسی فی المواطن التی تنکص فیها الابطال و تتاّخر فیها الاقدام نجدة اکرمنی الله بها؛ من وجودم را شریک رسول الله (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) کردم و با وجود خود از او در محل‌هایی که پهلوانان عقب می‌نشینند و قدم‌ها عقب می‌مانند، در اثر شجاعتی که خدا به من داده است، دفاع نمودم.» ۳ - تعداد کاربرداین واژه فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بَطَل»، ص۱۴۳. |