بهشتیان و خستگی (قرآن)در این مقاله به بررسی آیاتی از قرآن کریم خواهیم پرداخت که در مورد بهشتیان و خستگی در بهشت خواهد بود. ۱ - خستگی و رنج در بهشتان المتقین فی جنت وعیون• لایمسهم فیها نصب وما هم منها بمخرجین. «پرهیزگاران در باغ‌ها (سر سبز بهشت) و در کنار چشمه‌های آن هستند. (فرشتگان الهی به آنها می‌گویند) داخل این باغ‌ها شوید با سلامت و امنیت. هرگز خستگی و تعب به آنها نمی‌رسد و هیچگاه از آن اخراج نمی‌گردند». سپس به هفتمین نعمت مادی و معنوی اشاره کرده می‌گوید: هرگز خستگی و تعب به آنها نمی‌رسد (لا یمسهم فیها نصب). و همانند زندگی این دنیا که رسیدن به یک روز آسایش، خستگی‌های فراوانی قبل و بعد از آن دارد که فکر آن، آرامش انسان را بر هم می‌زند، نیست. ۲ - عدم پذیرش عذرالذی احلنا دار المقامة من فضله لایمسنا فیها نصب ولایمسنا فیها لغوب. «خداوندی که با فضل خود ما را در این سرای اقامت (جاویدان) جای داد که نه در آنجا رنجی به ما می‌رسد و نه سستی و واماند!». در تفسیر قمی در ذیل جمله (لا یمسنا فیها نصب و لا یمسنا فیها لغوب) از امام نقل کرده که فرمود: (نصب) به معنای خستگی و (لغوب) به معنای کسالت و ضجر است. چند روایت درباره مقدار عمری که سپری شدن آن جای عذری برای آدمی نمی‌ماند اولم نعمرکم ما یتذکر فیه من تذکر و در نهج البلاغه از امیرالمؤمین علیه‌السّلام نقل کرده که فرمود: آن عمری که اگر خدا به آدمی بدهد جای عذری برایش باقی نمی‌گذارد، شصت سال است. مؤلف: همین روایت را صاحب مجمع البیان نیز از آن جناب نقل کرده. و نیز الدرالمنثور هم آن را از ابن جریر از آن جناب روایت کرده است. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۴۸۵، برگرفته از مقاله «بهشتیان و خستگی». رده‌های این صفحه : بهشت | موضوعات قرآنی
|