که با نسبت دادن سخن یا فعل ناحق یا صفت نادرست به دیگری تحقق مییابد؛ هر چند این نسبت دادن برخاسته از اعتقاد افترازننده باشد. در این مقاله آیاتی معرفی میشوند که در آنها از واژههای «فری» و «بهت» و مشتقات آن دو و جملات مفید معنای افترا استفاده شده است.
