تکبیر محمد (قرآن)برخی آیات قرآن، محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم مؤظف به تکبیر و تعظیم خدا می‌دارد. ۱ - مأموریت رسول خداماموریت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم برای گفتن تکبیر در نماز: یـایها المدثر• وربک فکبر. «ای جامه خواب به خود پیچیده (و در بستر آرمیده)! • ... • و پروردگارت را بزرگ بشمار». درباره «تکبیر» مذکور در آیه، دو احتمال داده شده: یکی اینکه مقصود گفتن «الله اکبر» در نماز باشد. برداشت یاد شده بر اساس همین احتمال است. ۲ - بالابردن دست‌ها هنگام تکبیربالا بردن دست‌ها به هنگام گفتن هر تکبیر در نماز، سفارش خدا به پیامبر صلی الله علیه وآله: فصل لربک وانحر. «پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن!». بر اساس یک قول در آیه که بعضی احادیث منقول آن را تایید می‌کند. ۳ - وظیفه پیامبر خداپیامبر صلی الله علیه وآله، موظف به تعظیم و بزرگ شمردن خدا: وقل الحمد لله... وکبره تکبیرا. «و بگو: ستایش برای خداوندی است که نه فرزندی برای خود انتخاب کرده، و نه شریکی در حکومت دارد، و نه بخاطر ضعف و ذلت، (حامی و) سرپرستی برای اوست! و او را بسیار بزرگ بشمار». یـایها المدثر• وربک فکبر. «ای جامه خواب به خود پیچیده (و در بستر آرمیده)! • ... • و پروردگارت را بزرگ بشمار». بر پایه این احتمال که تکبیر به معنای مطلق تعظیم خدا باشد. ۴ - پانویس۵ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «محمد و تکبیر». رده‌های این صفحه : تکبیر | موضوعات قرآنی
|