جلم (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَلَم (بر وزن شرف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای قیچی، که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص مقام زهد از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَلَم (بر وزن شرف) به معنای قیچی آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «الجلم: المقراض.» ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در مورد مقام زهد فرموده است: «فلتکن الدنیا فی اعینکم اصغر من حثالة القرظ و قراضة الجلم؛ دنیا در چشم شما از پوست دانه‌ای که به وقت پاک کردن می‌ریزد و از قراضه و خورده‌های پشم که به وقت قیچی کردن می‌ریزد، کمتر باشد.» واژه «حثاله» به معنای پوستی است که از دانه جو و برنج به وقت پاک کردن می‌افتد. واژه «قرظ» به معنای برگ درختی است که با آن دبّاغی کنند. ۳ - تعداد کاربرداین واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جلم»، ص۲۲۶. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|