حسن و قبح عرفیحسن و قبح عرفی به حُسن یا قبح یک فعل به اعتبار ملاکات عرفی اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفحسن و قبح عرفی، به حسن و قبح ناشی از عادت‌ها و آداب و رسوم رایج در میان مردم گفته می‌شود، مانند: احترام گذاشتن به میهمان و پذیرایی کردن از او و بر خاستن در برابر کسی که به مجلس وارد می‌شود. [۲]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۲، ص۵۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۲۲، برگرفته از مقاله «حسن و قبح عرفی». |