حقیقت لغوی تخصیصیحقیقت لغوی تخصیصی به وضع تعیینیِ لفظ برای معنای خاص، توسط اهل لغت اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفحقیقت لغوی تخصیصی، مقابل حقیقت لغوی تخصصی بوده و در جایی است که واضع لغت به صراحت و روشنی لفظی را برای معنایی وضع نماید، مانند: وضع لفظ «ذئب» برای حیوان درنده خاص (گرگ). [۱]
موضح القوانین، اعتمادی، مصطفی، ص۱۵.
[۲]
اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۲۹۲.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۲۸، برگرفته از مقاله «حقیقت لغوی تخصیصی» رده‌های این صفحه : حقیقت لغوی
|