زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

دلالت حدیث





حدیث در اصطلاح به معنای سخنی است که از قول یا فعل یا تقریر(تأیید یا نفی کاری توسط معصوم) حکایت می‌کند.
[۱] حریری، محمد یوسف، فرهنگ اصطلاحات حدیث، ص ۳۸، قم، هجرت، ۱۳۸۱ش



۱ - معنای سند حدیث



معمولاً احادیث دارای سلسله سند می‌باشند؛ یعنی گفته شده است این حدیث و روایت را فلانی از دیگری و او از شخص دیگری و بالأخره نفر آخر از معصوم(ع) نقل کرده است. برای نمونه؛ به حدیث زیر و سند آن توجه کنید:
«محمَّد بن یحیى‌، عَنْ أَحمد بن محمَّد بن عیسى‌، عَنْ علیّ بن الحَکَم، عَنْ أَبی جَمیلة ... عن ابی جعفر(ع)....»؛ این قسمت از حدیث را سند حدیث می‌گویند، و به منزله شناسنامه حدیث است.

۲ - معنای متن حدیث



سپس در ادامه این‌گونه آمده است: «...قال: إنَّ اللهَ یُبْغِضُ الْفاحِشَ الْمُتَفَحِّش‌»؛ این قسمت از حدیث را متن حدیث گویند که سؤال پرسیده شده به این بخش بر می‌گردد.

۳ - معنای دلالت حدیث



به عبارت دیگر؛ وقتی صحبت از دلالت حدیث است؛ یعنی این‌که متن حدیث چه معنایی را می‌رساند. پس هرگاه گفته می‌شود دلالت حدیث چیست؛ یعنی معنا و مفهوم و مراد از کلام چیست؟ در حدیث پیش‌گفته، وقتی پرسیده می‌شود دلالت این حدیث چیست؟ می‌گوییم: بر طبق روایت امام باقر(ع) ؛ خداوند آن کسی را که دارای کلام و فعل قبیح و زشت باشد دشمن می‌دارد. البته با توجه به کلمه «متفحش» می‌توان گفت؛ حدیث «دلالت دارد» بر دشمنی خداوند با هر شخصی که عمداً و از روی اصرار زبان به فحش و دشنام بگشاید.

۴ - بانویس


 
۱. حریری، محمد یوسف، فرهنگ اصطلاحات حدیث، ص ۳۸، قم، هجرت، ۱۳۸۱ش
۲. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۴، ص ۹، قم، دار الحدیث، ۱۴۲۹ق     .
۳. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۴، ص ۹، قم، دار الحدیث، ۱۴۲۹ق     .


۵ - منبع



پایگاه اسلام کوئیست، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۲/۲۲.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.