سپرزسپرز یکی از اعضای بدن می باشد که در بعضی از ابواب فقه از آن سخن گفته شده است. ۱ - تعریف سپرزسپرز که از آن به طحال نیز تعبیر می شود عضوى غدّه مانند از بدن می باشد که در بالا و سمت چپ حفره شکم قرار گرفته است. ۲ - کاربرد سپرز در فقهاز آن در باب طهارت و اطعمه واشربه سخن گفته‌اند. ۲.۱ - در باب طهارتخونى كه بعد از تذکیه حیوان حلال گوشت در اعضاى حلال آن باقى مى‌ماند، بعد از خروج آن به اندازه متعارف، پاک است؛ ليكن نسبت به اعضای حرام، مانند سپرز، نجاست و پاكى آن محل اختلاف است. [۳]
مصباح الفقيه ج۷، ص۱۴۸-۱۴۹.
۲.۲ - در باب اطعمه و اشربهاز اعضاى حرام در حیوان حلال گوشت تذکیه شده سپرز است و اگر كسى با علم به حرمت ، آن را بخورد از سوى حاکم شرع تعزیر مى‌شود. [۴]
النهاية ص۷۱۳.
۲.۲.۱ - اقوال در استفاده از سپرزبه قول مشهور [[]] چنانچه كسى گوشت حلالى را با سپرز کباب كند، در صورتى كه گوشت در زير سپرز و سپرز شكافته شده باشد، گوشت نيز حرام مى‌گردد؛ اما اگر گوشت بالاى سپرز باشد يا سپرز شكافته نشده باشد، گوشت بر حلیّت خود باقى است. برخى قدما در صورت پايين‌تر بودن گوشت از سپرز، مطلقا قائل به حرمت شده‌اند؛ خواه سپرز شكافته شده باشد يا نه. برخى گفته‌اند: حرمت گوشت در فرض بالا بودن سپرز و شكافته شدن آن مقید به صورتى است كه جريان خون از بالا به پايين و آميخته شدن آن با گوشت امكان‌پذير باشد. بنابر اين، با قطع به عدم امکان آن، گوشت محکوم به حلیت است؛ هرچند زير سپرز باشد. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۳۸۵-۳۸۶. رده‌های این صفحه : احکام خوردنی و آشامیدنی ها | فقه
|