صیغه نذر (قرآن)در آیات قرآن به برخی از صیغه‌های نذر اشاره شده است. ۱ - نذر با صيغه «نذرت»همسر عمران انشاء كننده نذر با صيغه «نذرت»: ۱. «إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً ...؛به ياد آوريد هنگامى را كه همسر عمران گفت: پروردگارا! آنچه را در رحم دارم، براى تو نذر كردم، كه مُحَرَّر باشد (و آزاد براى خدمت خانه تو)....» ۲. «... فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً ...؛... با اشاره بگو: من براى خداوند رحمان روزه‌اى نذر كرده‌ام....» ۲ - نذر با صيغه «ربّ انّى نذرت لك»انشاى نذر با تلفّظ به صيغه «ربّ انّى نذرت لك» در شريعت قبل از عیسی علیه‌السلام: «إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً ...؛به ياد آوريد هنگامى را كه همسر عمران گفت: پروردگارا! آنچه را در رحم دارم، براى تو نذر كردم، كه مُحَرَّر باشد (و آزاد براى خدمت خانه تو)....» ۳ - نذر با صیغه «نذرت للرّحمن»كفايت «نذرت للرّحمن» در صحّت صيغه نذر در شريعت قبل از عيسى عليه‌السلام: «... فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً ...؛... با اشاره بگو: من براى خداوند رحمان روزه‌اى نذر كرده‌ام....» ۴ - نام خدا در صیغه نذرلزوم ذكر نام خداوند، در صيغه نذر: ۱. «إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ ما فِي بَطْنِي مُحَرَّراً ...؛به ياد آوريد هنگامى را كه همسر عمران گفت: پروردگارا! آنچه را در رحم دارم، براى تو نذر كردم، كه مُحَرَّر باشد (و آزاد براى خدمت خانه تو)....» ۲. «... فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً ...؛... با اشاره بگو: من براى خداوند رحمان روزه‌اى نذر كرده‌ام....» ۵ - پانویس
۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۰، ص۴۱۴، برگرفته از مقاله «صیغه نذر». رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نذر
|