ضمیر متصلضمیر متصل، ضمیر همراه و متصل به اسم یا فعل یا حرف را ضمیر متصل گویند. ۱ - انواع ضمیرضمیر به اعتباری یا متصل است یا منفصل. ۱.۱ - ضمیر متصلضمیر متصل آن است که همراه اسم، فعل یا حرف می‌آید و مستقل نیست؛ مانند ضمیر «ک» در (ما ودعک ربک وما قلی)؛ « پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است». در این آیه «ک» در «ودعک» و «ربک» ضمیر متصل است. ۲ - جایگاه ضمیر متصلتا زمانی که آوردن ضمیر متصل ممکن باشد، ضمیر منفصل به کار نمی‌بریم. آوردن ضمیر متصل در دو مورد ممکن نیست: ۱. ابتدای جمله؛ مانند: (ایاک نعبد وایاک نستعین) ؛ ۲. پس از الا؛ مانند: (وقضی ربک الا تعبدوا الا ایاه). [۵]
بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۹۷۳.
[۶]
جمعی از محققان، قاموس القرآن الکریم (المدخل)، ج۲، ص۲۲۶۱.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ضمیر متصل». |