عباس‌علی بن تقی بهرامیان سیچانی اصفهانیعباسعلی بن تقی بهرامیان سیچانی اصفهانی، از شعرای معاصر اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیسرهنگ عباس‌علی بهرامیان سیچانی فرزند تقی، از شعرای معاصر اصفهان بوده است. در سال ۱۲۸۷ش در محله سیچان اصفهان متولّد شد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود گذراند و متوسطه را در دبیرستان نظام اصفهان به پایان رساند. دوره دانشکده افسری را در تهران طی کرد و پس از عمری خدمت صادقانه با درجه سرهنگی بازنشسته شد. ۲ - فعالیت‌های ادبیدر شعر طبعی روان داشت و «بهرام» تخلّص می‌کرد و در برخی انجمن‌ها از جمله انجمن ادبی صائب شرکت می‌نمود. اشعارش در برخی کتاب‌ها و مجلّات از جمله کتاب «دویست شاعر» به چاپ رسیده است. ابیات زیر از اوست: "تا که شمع رخ او محفل ما روشن کرد ••• باکم از سوختن خویش چو پروانه نبود" "چشم او گر ز ازل معنی مستی می‌گفت ••• تا ابد هیچ سخن از می و میخانه نبود". ۳ - وفاتسرهنگ بهرامیان در روز ۴ مرداد ۱۳۵۴ش در اصفهان وفات نمود و در صحن تکیه بروجردی (درکوشکی) در تخت فولاد اصفهان مدفون گردید. [۱]
بوستان فضیلت، ص۳۲۶-۳۲۹.
[۲]
پدیدآورنده مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد اصفهان ج۱، ص۳۱۰.
[۳]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، تذکره شعرای تخت فولاد، ص۱۲۲-۱۲۴.
۴ - پانویس
۵ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۸۲. |