زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

عبدالله بن عبدالحکم (دائرةالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی)





ابومحمد عبدالله بن عبدالحکم مصری (۱۵۰-۲۱۴ق)، از محدثان و فقهای مالکی مذهب قرن سوم هجری قمری در مصر بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابومحمد عبدالله بن عبدالکریم بن اعین بن لیث مصری مکی، به سال ۱۵۰ق در اسکندریه به دنیا آمد و از مالک بن انس، اسماعیل بن عیّاش و اسد بن فرات روایت کرد و اولادش عبدالحکم، محمد، عبدالرحمان، سعد و همچنین ربیع بن سلیمان جیزی و محمد بن سهل بن عسکر از او روایت کردند. وی از یاران برجسته مالک بود و در مذهب مالک تفقّه نمود و به دسته‌بندی اصول مذهب وی پرداخت. وی کتاب الموطا مالک را از خودش شنید و کتاب فقهی السنة او را روایت کرد. بشر بن بکر می‌گوید: مالک را در خواب دیدم که گفت: در شهر شما مردی است که به او ابن عبدالحکم گویند، از او روایت اخذ کنید که ثقه است.
در تاریخ وفات وی اختلاف است، ولی اکثر منابع آن را در قاهره و به سال ۲۱۴ق دانسته‌اند. وی در کنار قبر شافعی به خاک سپرده شد. آثار وی عبارت‌اند از: مختصر ابن عبدالحکم (دو کتاب بزرگ و کوچک)، سیرة عمر بن عبدالعزیز، المناسک و الاهوال و القضاء فی البنیان.
[۲۵] ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۱۷.


۲ - پانویس


 
۱. ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۳، ص۳۴.    
۲. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۶۷.    
۳. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۱۹۱.    
۴. خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ص۲۰۴.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۲۸۸.    
۶. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۳۴۷.    
۷. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۵، ص۱۹۴.    
۸. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۲۴۸.    
۹. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۷، ص۱۲۶.    
۱۰. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۹۵.    
۱۱. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۳۴.    
۱۲. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۲۴۸.    
۱۳. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۶۷.    
۱۴. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۹۵.    
۱۵. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۳۹.    
۱۶. بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۵، ص۱۴۲.    
۱۷. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۵، ص۱۰۵.    
۱۸. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۲، ص۶۹.    
۱۹. شیرازی، ابراهیم بن علی، طبقات الفقهاء، ص۱۵۱.    
۲۰. ابن تغری بردی، یوسف، النجوم الزاهره، ج۲، ص۲۱۱.    
۲۱. ابن فرحون، ابراهیم بن علی، الدیباج المذهب، ص۴۱۹.    
۲۲. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۵، ص۲۲۰.    
۲۳. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۲۲۰.    
۲۴. بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الصغیر، ج۲، ص۲۹۹.    
۲۵. ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۱۷.


۳ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۸۸-۴۸۹، برگرفته از مقاله «عبدالله مصری».







آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.