علایم مجازابزار عرفی شناخت استعمالات مجازی از حقیقی را علایم مجاز گویند. ۱ - تعریف علایم مجازعلایم مجاز، مقابل علایم حقیقت، و به معنای نشانه‌ها و شیوه‌های عرفی است که عرف به کمک آنها، نوع استعمال یک لفظ در معنا را از لحاظ مجاز بودن یا نبودن، مشخص می‌کند؛ به بیان دیگر، گاهی انسان شک می‌کند که یک لفظ در معنای خاصی، به صورت مجازی به کار رفته یا نه، که در این‌گونه موارد، نشانه‌هایی وجود دارد که به کمک آنها، معنای مجاز تمییز داده می‌شود و به آنها علایم مجاز می‌گویند. ۲ - راه‌های شناخت مجاز از حقیقتعلمای اصول برای تشخیص معنای مجازی، راه‌ها و نشانه‌های متعددی ذکر کرده‌اند که برخی از آنها عبارت است از: ۱. تبادر معنای دیگر؛ ۲. صحت سلب؛ ۳. عدم اطراد؛ ۴. عدم صحت استثنا. [۲]
زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، اصول الفقه، ج۲، ص ۷۲-۷۱.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۵۷۸، برگرفته از مقاله «علایم مجاز». رده‌های این صفحه : علائم حقیقت و مجاز
|