زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

فقر (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، «فقر» است.


۱ - معنای فقر



فقر، ضدّ غنا و به معناى نياز است‌ و در اصطلاح به كسانى فقير گفته مى‌شود كه هزينه يک سال را بالفعل و بالقوه نداشته باشند.
در اين عنوان معناى اصطلاحى مورد نظر است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه «فقر» و مشتقّات آن و «مساكين» و آياتى كه مضمون آنها صراحت و يا ظهور در فقر دارد، استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار فقر (قرآن)، پندار فقر (قرآن)، خوف از فقر (قرآن)، فقر اصحاب صفه (قرآن)، فقر انسان (قرآن)، فقر مجاهدان صدر اسلام (قرآن)، فقر محمد (قرآن)، فقر موسی (قرآن)، فقر مهاجران (قرآن)، فقر مؤمنان صدر اسلام (قرآن)، فقر مؤمنان قوم نوح (قرآن)، فقیر (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۵، ص ۶۰، «فقر».    
۲. فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، ج ۵، ص ۱۵۰، «فقر».    
۳. مقدس اردبیلی، احمد، زبدة البیان فی احکام القرآن، ص ۱۹۳.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۲، ص۲۷۷، برگرفته از مقاله «فقر».    


رده‌های این صفحه : فقر | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.