زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

قبح تصریح





قبح تصریح به زشتی ذکر صریح بعضی از امور اطلاق می‌شود و از اسباب استعمال کنایه می‌باشد.


۱ - تعبیرات قرآن از جماع



برای پرهیز از ذکر نام بعضی از زشتی‌ها، با کنایه به آن اشاره می‌شود و آن را «قبح تصریح» می‌نامند و از «اسباب کنایه» است؛ همان گونه که قرآن از «جماع» به واژه‌های ذیل تعبیر آورده است:
۱. مباشرت : (فالآن باشروهن) ؛
۲. لمس : (او لامستم النساء) ؛
۳. اتیان: (نسآؤکم حرث لکم فاتوا حرثکم انی شئتم) ؛
۴. وعده سری: (ولکن لا تواعدوهن سرا) ؛
۵. دخول: (من نسآئکم اللاتی دخلتم بهن) ؛
۶. رفث : (احل لکم لیلة الصیام الرفث الی نسآئکم).
[۷] معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۳۷.
[۹] کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۸۸.


۲ - پانویس


 
۱. بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.    
۲. نساء/سوره۴، آیه۴۳.    
۳. بقره/سوره۲، آیه۲۲۳.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۳۵.    
۵. نساء/سوره۴، آیه۲۳.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.    
۷. معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۳۷.
۸. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۳۰۳.    
۹. کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۸۸.
۱۰. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۵۹.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگفته از مقاله«قبح تصریح».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.