مار (قرآن)مار نام حیوانی سمی است و در قرآن کریم در داستان عصای موسی (علیه السلام) از آن یاد شده است. ۱ - کاربرد مار در قرآن۱- حیه: به معنای مار است. «قال القها یا موسی. فالقاها فاذا هی حیة تسعی؛ فرمود‌ای موسی آنرا (عصا) بیانداز آنرا انداخت در دم ماری شد که به تندی حرکت می‌کرد.» ۲- ثعبان: به معنای اژدها است. این کلمه تنها دو بار در قرآن مجید در باره عصای موسی که به اژدها مبدل می‌گردید، آمده است. در اقرب الموارد آمده: ثعبان نوعی از مارهای طویلی است بر نر و ماده هر دو اطلاق می‌شود، گویا برای سرعت خزیدن اژدها، به آن ثعبان گفته‌اند. «فالقی عصاه فاذا هی ثعبان مبین؛ پس عصای خویش را بیفکند و در دم اژدهائی آشکار شد.» ۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حیوان». |