زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

مبارزه (مفردات‌نهج‌البلاغه)





مبارزه (به ضمّ میم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای آشکار شدن به همدیگر و رو در روی هم قرار گرفتن، می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیه‌ای به فرزندش در مورد مبارزه، از این واژه استفاده نموده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



مُبارِزه (به ضمّ میم) به معنای آشکار شدن به همدیگر و رو در روی هم قرار گرفتن آمده است.

۲ - کاربردها



امام (صلوات‌الله‌علیه) به امام حسن (علیه‌السلام) می‌فرماید: «لا تدعونّ الی مبارزة و ان دعیت الیها فاجب؛ در جنگ کسی را به‌مبارزه مخوان و اگر به‌مبارزه خوانده شدی اجابت کن.»

۳ - تعداد کاربرد



این لفظ با مشتقات آن جمعا هشت بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۴ - پانویس


 
۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۰۹، حکمت۲۳۳.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۹، خطبه۱۹۲.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۹۰، خطبه۱۳۲.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۶، خطبه۸۱.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۲، ۱۵۷.    


۵ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مبارزه»، ص۱۲۹.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.