زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

مبین بالغیر





مبیَّن بالغیر، لفظ دارای دلالت روشن بر مراد متکلم به کمک ضمیمه باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد.


۱ - تعریف



هرگاه دلالت لفظ بر معنایش به خودی خود اجمال و ابهام داشته باشد، ولی با انضمام دلیل دیگر به آن، روشن گردد، آن را مبیَّن بالغیر گویند.

۲ - بیان نمونه



مانند:«اکرم العلماء الاّ بعضهم» که در این جا «بعض» مجمل است و با انضمام کلامی دیگر، مانند:«لا تکرم زیدا العالم» معنای آن روشن شده و اجمال از میان می رود، و یا مانند آیه:(و آتوا الزکاة) که از این نظر مقدار نصاب زکات، مجمل است، اما با این کلام پیامبر (صلی الله علیه وآله) روشن می شود:«فیما سقت السماء، العُشر و فیما سقی بالدلو فنصف العشر» به آن چه از آسمان سیراب می شود یک دهم و به آن چه به وسیله دلو آب داده می شود یک بیستم به عنوان زکات داده شود».
[۱] اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۳، ص۱۹.
[۳] فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۴، ص۱۲۰.


۳ - پانویس


 
۱. اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۳، ص۱۹.
۲. الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، اصفهانی، محمد حسین، ص۲۲۵.    
۳. فرهنگ معارف اسلامی، سجادی، جعفر، ج۴، ص۱۲۰.
۴. وسائل الشیعه، حر عاملی، محمد بن حسن، ج۶، ص۳۹.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۸۶، برگرفته از مقاله «مبیَّن بالغیر».    

رده‌های این صفحه : مبین




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.