مجاز مرکبمجاز مرکب، مجاز در جمله از طریق اسناد فعل به غیر مسندٌ الیه حقیقی می‌باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - تعریفمجاز مرکب، مقابل مجاز مفرد ، مجازی است که از راه اسناد دادن فعل به غیر مسندالیه حقیقی، در جمله به کار گرفته می‌شود (اسناد الشی الی غیر ما هو له)، مانند جمله:«انبت الربیع البقل؛ بهار، سبزیجات را رویاند»، که در حقیقت رویش گیاهان به خداوند اسناد دارد و اسناد آن به فصل بهار ، «اسناد الی غیر ما هو له» است که به آن «اسناد عقلی» نیز می‌گویند، و یا در جمله «جری المیزاب؛ ناودان جاری شد»، در حقیقت، آب از ناودان جاری شده است و اسناد جریان به ناودان «اسناد الی غیر ما هو له» و مجازی است. [۱]
التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، ص۱۹۸-۹۹.
[۲]
المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۱، ص۳۲۱.
[۳]
اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۲، ص۶۴-۶۳.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۹۵، برگرفته از مقاله «مجاز مرکب». رده‌های این صفحه : مجاز
|