زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

محمدباقر بهاء خواجوئی اصفهانی





میرزا محمدباقر بهاء خواجوئی، عالم و شاعر ادیب در اصفهان می‌باشد.


۱ - معرفی اجمالی



میرزا محمّدباقر بهاء ابن حسین ضیاء بن ملّااسماعیل بن محمدجعفر بن ملّا اسماعیل خواجوئی مازندرانی، عالم و شاعر ادیب در سال ۱۲۵۶ق در محلّه خواجوی اصفهان متولّد شده و از نوجوانی به کسب علم پرداخته و در ادبیات فارسی و عرب خصوصاً صرف و نحو و فنون نظم و نثر، نجوم، ریاضی و هندسه مهارت یافت. او خطوط نسخ و نستعلیق را خوش می‌نوشت و از طریق مکاتبات شرعی و موعظه مردم امرار معاش می‌کرد. شعر نیز می‌سرود و «بهاء» تخلّص می‌کرد و در سرودن مادّه تاریخ نیز مهارت داشت.
[۱] شیرازی، احمد بن ابوالحسن، حدیقه الشعراء، ج۱، ص۲۷۸-۲۸۰.


۲ - وفات



وی در سال ۱۳۱۶ق در سن ۶۰سالگی وفات یافته و جنب قبر پدر فاضل و هنرمند خود در تکیه فاضلان واقع در تخت فولاد مدفون شد.
[۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، مختصری از آثار تاریخچه محلّه خواجو، ص۷۶.
[۳] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۷۴۱.


۳ - تألیفات



کتب زیر از تالیفات اوست:
۱. «بهاءالجنان» به نظم و نثر در مصائب اهل بیت (علیهم‌السّلام) ۲. «دیوان اشعار»

۴ - پانویس


 
۱. شیرازی، احمد بن ابوالحسن، حدیقه الشعراء، ج۱، ص۲۷۸-۲۸۰.
۲. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، مختصری از آثار تاریخچه محلّه خواجو، ص۷۶.
۳. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۷۴۱.


۵ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۵.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.