حدیث مفرد نسبیحدیث مفرد نسبی، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیثی گفته می‌شود که تفرد آن ناظر به جهت خاصی باشد. ۱ - توضیح اصطلاحاز جمله اقسام خبر واحد حدیث مفرد است حدیث مفرد دارای دو قسم است حدیث مفرد نسبی و حدیث مفرد مطلق. مراد از حدیث مفرد نسبی حدیثی است که تفرد راوی آن ناظر به جهت خاصی باشد مثل این که آن حدیث را اهل یک شهر نقل کنند و یا یک راوی از اهل یک شهر نقل نماید. برخی گفته‌اند: حدیث مفرد نسبی حدیثی است که تقرد راوی در اثناء سند آن باشد و احیاناً تفرد تا آخر سند استمرار یابد. ۲ - تعبیرات دیگراز حدیث مفرد نسبی به روایت مفرد نسبی، خبر مفرد مضاف، مفرد نسبی، فرد نسبی، حدیث فرد نسبی، فرد مقید، روایت فرد نسبی، روایت مفرد مضاف، خبر مفرد نسبی، مفرد مضاف، حدیث مفرد مضاف، خبر فرد نسبی و حدیث فرد مقید نیز تعبیر می‌شود. [۲]
عبدالوهاب، عبدالحمید، المعتصرمن مصطلحات اهل الاثر، ص۲۶.
[۴]
تلخیص کتاب السفسطه، ص۲۶.
[۶]
قاری، علی، شرح شرح نخبة الفکر فی مصطلحات اهل الاثر، ص۴۷-۴۹.
[۷]
نادرعلی، عادل، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۷۰.
[۸]
نادرعلی، عادل، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۷۰-۱۷۱.
[۹]
فصلنامه علمی تخصصی علوم حدیث، ج۱۰، ص۶۳.
[۱۱]
مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۵، ص۱۹۱.
۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث مفرد نسبی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۸/۴. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی
|