مناجات الخائفینمناجات الخائفین یا مناجات خداترسان از مناجات‌های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده است. توجه به گناهان، خوف و ترس از عذاب الهی، اظهار خوف و پشیمانی و امید به رحمت الهی از موضوعات این مناجات است. ۱ - سندمناجات الخائفین از امام سجاد (ع) نقل شده و در صحیفه سجادیه، بحارالانوار و مفاتیح الجنان [۲]
قمی، مفاتیح الجنان، ۱۶۶
آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز یک شنبه تعیین کرده است.۲ - پیام‌ها و مضمون• شروع دعا به صورتی که حس ترحم مخاطب و شنونده برانگیخته شود. • بدین جهت که در خداوند تغییر حالات و انفعال راه ندارد، این گونه سخن گفتن، باعث دریافت فزون‌تر رحمت الهی می‌گردد. • نشان دادن خود در کمال درماندگی و شرمندگی در درگاه خداوند. • باقی بودن بین خوف و رجا و حالتی کسی که نمی‌داند که عاقبت او به خیر و سعادت می‌انجامد یا به شقاوت. • امیدواری به رحمت و رأفت خداوند در کنار اقرار به گناهکاری. • اهتمام در جهت بندگی با همه اعضا و جوارح. • باز بودن درهای رحمت الهی به روی موحدان و جویندگان رحمت واسعه الهی. • درخواست مشاهده جمال خداوند از خودش. • اشتیاق داشتن به وصال خداوند. • بیقراری از فراق حق تعالی و ابراز سوز و گداز درونی برای وصال. [۴]
سجاده‌های سلوک، مصباح یزدی ، محمد تقی،ج۱، ص ۲۴۲ ـ ۲۳۱
۳ - پانویس
۴ - منابع• مصباح، محمد تقی، سجاده های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد (ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰. • مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. • قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش. رده‌های این صفحه : امام سجاد
|