مناجات المتوسلینمناجات المتوسلین یا مناجات توسل کنندگان، از مناجات‌های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده و وسائل توسل و تقرب به خداوند، لطف و کرم خداوند و اینکه انسان تنها در مأمن آرامش الهی می‌آساید، از موضوعات این مناجات است. ۱ - منبع دعامناجات المتوسلین از امام سجاد (ع) نقل شده و در صحیفه سجادیه ، بحارالانوار و مفاتیح الجنان [۲]
قمی، مفاتیح الجنان،۱۷۴.
آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز یک شنبه تعیین کرده است. ۲ - آموزه‌های دعا• وسایل توسل و تقرب به خداوند عبارتند از: جاذبه‌های مهربانی خدا و شفاعت رسول اکرم(ص). • امید داشتن به لطف و کرم خداوند. • درخواست عاقبت به خیری و قرار گرفتن در بین بندگان خاص وممتاز الهی. • توصیف خداوند: • خداوند، معدن کرم و بزرگواری است. • کریم‌تر، بزرگوار‌تر، رحیم‌تر و مهربان‌تر از او وجود ندارد. • او تنها انیس برای انسان‌های غریبی است که حتی خویشان و دوستانش او را از خویش رانده‌اند. • او پناه کسانی است که از هر جایی رانده شده‌اند و پناهی ندارند. • امید داشتن به عفو بی‌نهایت و کرم و بخشایش نامحدود خداوند. • اگر عفو و بخشش و کرم خداوند شامل حال انسان نشود، هیچ کسی نجات نمی‌یابد. [۴]
سجاده‌های سلوک،مصباح یزدی، محمد تقی، ج۲، ص ۱۴۹ ـ ۱۳۱.
۳ - پانویس
۴ - منابع• مصباح یزدی، محمد تقی، سجاده‌های سلوک شرح مناجات‌های حضرت سجاد (ع)، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، قم، ۱۳۹۰ش. • مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق. • قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، نشر مشعر، قم، ۱۳۸۷ش. رده‌های این صفحه : امام سجاد
|